BEKLEMEK LE GEÇTİ HAYAT...

Beklemekle geçti hayat.
Bazen zevkli,
Bazen ızdırap...
Doğmayı beklemekle başladım.
Emmeyi , bezlenmeyi , temizlenmeyi,
Emeklemeyi , yürümeyi.
Okulu, okula giden servisi bekledim.
Sınavları,yıl sonlarını , karneyi...
Kız bulmayı , beğenmeyi , beğenilmeyi , aşık olmayı.
El ele dolaşmayı bekledim.
Büyümeyi, cebime para koymayı,
Daha yükseklere uzanmayı,
Bir arabanın yan koltuğunda da olsa hava atmayı.
En çokta 18 yaşına basmayı bekledim.
Kahve kapılarından elini kolunu sallaya, sallaya dalmayı.
Üniversite sınavına girmeyi ,sonucunu öğrenmeyi,
Olur olmadık yerlerde sevgili beklemeyi.
Askerliği,teskereyi , işe girmeyi. Evlenmeyi.
Takı kuyruğunda misafirleri,
Nikah memurunu, fotoğrafçıyı, eve gitmeyi.
İş çıkışlarını ,kavuşmaları
Ay başını ,yazı kışı,
Fatura ödemek için bir sürü kapıyı,
Yavrularımın gelişini bekledim.
Parmağımı ellerine alışını.
Hala bekliyorum.
Uyanmalarını,hazırlanmalarını,kahvaltılarını,
akşam kollarıma varışlarını,
En sevgiliye kavuşmayı.
Şimdi de bekliyorum yarınlarımı.
Geçen geçiyor ,kalanlar tatlı bir anı.

Y pamuk
Eylül 2013