10 Eylül 2013 Salı

KALEMİM - 8 -

KALEMİM  - 8 -

Bana kalsa, çıkartırdım insanların beyninden olumsuzlukları,cin fikirleri,art niyetleri,bir birini kıran kelimeleri.
Çıkartırdım kalbinden cam kırıklarını,mutsuzluklarını,
olumsuzluklarını.

Önemli olan gözünün rengi değildi .Dünyayı görebilmekti renkli 
Çıkartırdım ayrılıkları,hazanları.Sahte umutlar ektiren yalanları
Her sabah yeni doğan bir bebeğin,masumluğunda uyanmalı insan.
Geride kirli bir sayfa bırakmadan.
Bütün gücüyle istemeli ,korkmamalı aşık olmaktan.

Kapat gözlerini şimdi,düşün.En sevdiğin zaman dasın.
Uzanmış sın kollarına sere serpe bitmesini istemediğin rüyadasın.
Pınarlardan akan tüm baharlar saçlarına dokunmakta.
Ne varsa acılara dair.
Köhne bir kasabanın binaları gibi birbiri ardına yıkılmakta.


y.pamuk
10 Eylül 2013

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

FAYDA GELMEZ İNAN ESKİ AŞKLARDAN

  Yok olduk mazinin kara deliğinde, Gözlerimizdeki İzler kayan yıldızlardan Kim kimi gömdü tarih dehlizlerine, Boşverdi gönlüm bütün hazlard...