BENİ NEFRET EDECEK KADAR SEV

Sabır sabır nasıl örülür yaşam,

Varsa bilen anlatsın bana.

Lime lime kan gelirken yürekten

Hançer durmadan dayanmışsa cana.

Bütün kıymet verdiklerin

Beş kuruşa çıkmışsa pazara.

Elekten elenmişse aşkın kum gibi.

Avuçta işe yaramaz bir tortu,

Yürekte çocuksu bir korku yuvalanmışsa.

Gel de satma anasının dünyanın.

Gel de hayal et baharları doya doya.

Sel sularının ardından savrulmuşsam bir kıyıya,

Yosunsuz çırılçıplak soyunup uzanmışsam  

Ayın altında parlayan kayaya.

Haydi bir daha Bir daha anlat bana,

Gençlikteki özlemlerim sarılsın başıma.

Aklım yeniden firar etsin bir karış havada.

Toz pembe hayallerin uçup gitsin pembesi, 

Biz zaten alıştığımız tozuyla oyalanalım.

Sokaklarda kötü kadınları koruyalım.

Adamlıktan nara atan beyefendileri,

Ulu orta sopa ile kovalayalım.

Demek ki biz hepsini yanlış yapmışız bu zamana kadar.

Dönelim geçmişe hayata tersten tekrar başlayalım.

Ne ben dürüst olayım 

Ne de sen beni nefret edecek kadar sev.

Ne ben şiirler yazayım  sevdiğim kadına

Ne de sen olma artık benim aynamda dev....

Yasin PAMUK

NEFES NEFESE

Bilirim her yer bahardır şimdi,

Rüzgara yoldaştır bütün kokular,

Mis gibi Karanfil,Yasemen, Hanımeli,

Aklım başımda değil gittin gideli.

Kaçamak vakitlerde işledik tüm suçları.

Kah akşam üstü kah suskundu gece,

İlk öpüşmemiz aklımda şimdi, 

Kimsenin olmadığı tenha bir yerde,

O eşsiz dayanılmaz nefes nefese,

Bilerek sahiplendik tüm günahları.

Gözümüz karaydı sevdadan yana,

İkimizde sığamıyorduk bu dar dünyaya

önce İnsanlar girdi sonra fikirler, okullar aramıza

Benim hep aynıydı ama,

Sen bir anda dalmıştın başka rüyaya

Yasin PAMUK