BU AŞK SANA FAZLA GELMİŞTİ

Damla damla başlamıştın sızmaya,
Önce nazarın  değmişti,
Kıyamamıştım gözlerine bakmaya.
Tenim, bedenim varlığınla ürpermişti.
Avutulmuştu duygularım,
Teslimiyete yenilmişti,
Ne yazık ki,
Bu AŞK
Ya sana yetmemişti,
Yada bana fazla gelmişti.

Yasin PAMUK

HER KAVUŞMA BİRAZ DAHA AYIRDI BİZİ

Her akşam,
Aynı köşede beklerken seni,
Önce kulağıma sokulurdu adımlarının sesi
Ardından gönlüme dokunurdu ruhunun silueti.

Belkide,
Dokunmadan sevmekti,
Heykel gibi hareketsiz,
Tek dokunuşa hasret,
Bir ömür beklemekti.

Nasılda sevmiştik uzaktan,
Nasılda sevmiştik birbirimizi
Gözlerimde bir tek kalan,
Bakmaya doyamadığım gözlerinin izi
Gerisi boş, gerisi yalan
Her kavuşma biraz daha ayırdı bizi.

Yasin PAMUK

KISASA KISAS OLSUN SEVMELER

AH BE GÖZLERİM

Ah be gözlerim İstanbul gibisin
Her tarafın gözyaşı denizi.
Öksüz martılar misali,
Dolaşıyor gözbebeklerimi.

Yıldızlar kayıyor boğazında
Bana dayan demiştin ayrılığa
Bak kış bile üşüyor sensizlikte,
Şu lanet gecenin ortasında.

Yasin PAMUK

SIKI BİR KİLİT VUR KAPIYA

İÇİN ÖLÜMÜNE YANSIN

Yeni bir yolculuk saklanmış valizime.
Sen olmadan çıkılacak ilk yol,
Geriye dönmeyecek ilk adım.
Birazdan damarlarımda  donacak
Heyecanınla coşan sıcak kanım.

İşte böyle bir saldırı,
Mavzer, mavzer ateş altındasın.
Kalbimin güvenip aşk sandığı
Anlayamayacağı bir kandırmaca dasın.

Biraz da sen düşün,
Hüzünlere esir kalsın,
Aşık olduğum gülüşün.
Karanlığı keman inlemeleri sarsın,
İlk kez, senin de için ölümüne yansın.
Şu sessizce üstüne kapattığım kapı,
Anılarımızı sonlandırsın.

Yasin PAMUK

KADEH KADEH AYRILIK

Hep aynı şarkı çalıyor kulaklarımda,
Mıhlanmış kelimeler dudaklarımda.
Zaman çırpına çırpına çaresiz.
Can çekişiyor avuçlarımda.

Kadeh kadeh ayrılığı içelim bu akşam,
Deli divane şuursuzca,
Kendimizden geçelim bu akşam
Aşk mı, nefret mi?
Bir yolu seçelim bu akşam.

Gölgeni saklamak için
Yıldız yıldız parçalasam şu ayı,
Sonra sen gitmesen, kalsan.
Varlığınla aydınlatsan dünyayı.


Yasin PAMUK

SONBAHARDA

Rüzgar okşayarak  tek tek dalları,
Ayırıyor canından tüm yaprakları.
Hüzzam bir sevda kaplıyor bütün yolları
kavuşmalar, ayrılmalar hep sonbaharda.

Bir fincan kahve soğuyor avuçlarımda
Bakışlarım donuyor cam buğusunda.
Bütün keşmekeşin tam ortasında,
Yüreğim üşüyor bu sonbaharda.

Seninle sevmiştim ben sonbaharı,
İlk defa görmüştüm yorgun gözleri,
Eskimiş, yosunlu o eski bankta
Ve seni sevmiştim bir sonbaharda

Saçların rüzgarın elinde kalmış,
Yaşadığın acılar çehreni sarmış.
Ömür dediğin bir damla yaşmış.
Hayatı duymuştum bir sonbaharda.

Yasin PAMUK

SON HIÇKIRIK

Sızılarım asılmış,
Nemli duvarlarında kalbimin,
Çatlamış,
Kahır kahır dökülüyor duygular
Ne Leyla'dan bihaber,
Nede mecnun virane
Yok pahasına ulu orta satılıyor sevdalar.

Bu son hıçkırıktır senden kalan.
Yutkunamadığım son lokma.
Göreceksin bitiyor yaptığın talan.
Sessizliğimden sakın korkma.

Yasin PAMUK

HER SABAH İLK BAHARA UYANSAK

Bir yıldız daha kayıyor gözlerimde
Ömürden geçen günler gibi,
Hissetmeden tükenen zamana yazık,
Biraz yetim, birazda öksüzlük
Titreyen  sözlerimde.

Yağmur camlarıma sarıldı,
Süzülür gibi  kirpiklerimden,
Çerçeveden sızan rüzgar,
Islık, ıslık çınlatıyor kulağımı,
Boşa geçen dünlerimden.

Şimdi sarılsak,
Zamanı alıp en evvelinden
Sonra ayılsak
Uykudaymış gibi geçen vakitlerden,
Sen pembe panjurlu ev hayal etsen,
Ben şöminenin dibinde seni,
Bir elim saçlarında,
Bir elim elinde olsa eskisi gibi.
Kıvılcımlar düşse
Kor kor ısıtsa yüreğimizi,
Anlasak, anlamsızlığını kırgınlıkların,
Her sabah ilk bahara uyansak,
Rengarenk bezesek  sevgimizi.

Yasin PAMUK

RIHTIMDAKİ TÜM KAVUŞMALAR

Saçların,
Boğazın kıyısında bir ilk bahar,
Ben seni seyrederken,
Akıyor zaman,
Geçiyor gemiler,
Geçiyor ağır ağır mavnalar.
Bembeyazın dan,
Çığlık çığlığa başımızda,
Gençliğimizdeki gibi martılar.
Güneşin kızılı düşüyor
Saray burnunda ,
Yorgunluğumuzu yıkıyor dalgalar.
Ne zamandır hasretiz birbirimize,
Bize ait sanki,
Rıhtımdaki tüm kavuşmalar.

Yasin PAMUK
27.09.2019

SIKI BİR KİLİT VUR KAPIYA

Şöyle gelsen akşam saatinde,
Konuşmadan,
Bir yudum çayı seyretsek susarak.
Huzuru içsek şu tatsız yaşamdan,
Sessiz sedasız,
Belimiz bükük geçsek,
Kimse duymadan.

Ne kahrın kökleri uzanır dünyanın dibine,
Nede toprak bulanır bu kadar ölüme.
Huzuru, kavuşmaları ekmek varken gününe,
Neye yarar ki durmadan üzülmek dününe.

Madem toparlanma vakti,
Valize gerek yok, cekete, ayakkabıya,
Zaten sevmek için bitmiş kalbimin takati,
Sen sıkı bir kilit vur kapıya.
Gözün görmesin,
Kulağın duymasın.
Ben tutarım nefesimi,
Alıştığım nefesine vurmasın.

Bu vakitler var ya, bu vakitler.
En çok seni bu vakitlerde özlüyorum.
Buz olsam yanıyor,
Ateş olsam donuyorum.
Bir an olsun gelirsin diye hayalime.
Semah, semah dönüyorum.
Ah be BABAM senden sonra her gün,
Eskileri kabuk tutmadan,
Yeni acılarla büyüyorum.

Yasin PAMUK

BİR KADIN DAHA

Bu akşam bir kadın daha gidemedi evine,
Gün ortasında,
sokak ortasında,
insanların ortasında,
Ülkenin ortasında.
Toprağa girdi, evi yerine.
Bu akşam bir kadın daha gidemedi evine,
Aldılar geleceğini pisi, pisine.

Haydi kınayalım şimdi hep beraber.
Başlasın beddualar,
Dökülsün lanetler.
Bir işe yaramayan imzalar,
Birilerinin cebini dolduran kampanyalar.
Bu akşam bir kadın daha gidemedi evine.
Geride yalnızca çocukları,
İçleri cehennem yeri,
Yana, yana ağlayanlar.

Ölmek istemiyordu,
Bunu son nefesinde haykırarak,
Hepimize söylüyordu.
Öldü,
Çocuğunun, devletinin gözü önünde.
Birileri seyrediyordu,
Diğerleri insanlık adına kameraya çekiyordu.
Bu akşam bir kadın daha gidemedi evine,
İnsanlık kurumuş yara kabuğu gibi,
Koka koka dökülüyordu.

Hepimiz duyduk sesini,
Hıçkıra, hıçkıra, yalvararak,
Annem gitme deyişini.
ve
Seyrettik yalnızca.
Diğer kadınlarımızın gidişi gibi.
Bu akşam bir kadın daha gidemedi evine.
Ne insanlığımız kaldı,
Ne de adamlığımız.
Hepsi girdi yerin dibine.

Anlamak zor değilmiş,
Kanunlar kitaplarda ayrı, uygulamada ayrıymış.
Doğruluk, hak, adalet,
Okunmayan satırlarda kalmış.
Kimin umurundaki,
Zavallı bir can daha yanmış.
Bu akşam bir kadın daha gidemedi evine,
Bir şerefsiz daha,
Beleş yaşamak için girdi ceza evine.

Yasin PAMUK

AH ANKARA AH

Sensiz bir saniyeyi daha katlettim,
Gömdüm vakitlerden geçmişe.
Ne saatlere bakasım var,
Ne de dönüşüne dünyanın.
Çoktan sabahı olmuş
Başladığımız rüyanın.

Yorgunluk,
Cuk diye oturdu üstüme,
Birde tarifsiz yalnızlığım.
İkisi de arsız,
Durmadan saldırıyorlar gönlüme.

Alnımdaki kaldırımlara basa, basa geçmiş hayat.
Bir ben sormuşum hatırımı kendime
Birde gün aşırı alacaklılar,
Neredesin diye.

Ah Ankara ah,
Nasılda benzettin kendine,
Tokat gibi yiyince ayazını,
Ne adam gibi sevdalandık,
Nede doyduk,
Gökyüzünün ve denizlerin mavisine.
Ve bilen varsa söylesin,
Özgürlük, acaba mavinin hangisinde.

Akşam yaklaşıyor,
gözlerim eski deniz fenerleri gibi kısık
Cılız bir nabız, kalp sendeliyor,
Gitgide azalıyor ufkumdaki solgun ışık.

Yasin PAMUK

HAYDİ KES HESABI

Haydi kes hesabı da bitsin,

Bu kadar veryansına ne gerek,

Zaten ben ödemedim mi bütün bedelleri,

Bilerek yada bilmeyerek.

Yasin

İÇTEN İÇE YANIYORDU

İkimiz,
Bir tek biz vardık yeryüzünde.
Gerisi unutulmuş hikayelerdi,
Ruhum teslim olmuştu gece karası gözlerine

Sonbahar, dokunuyordu yapraklara,
Kışın kapısını,
Faytonların zilleri çalıyordu
Aralığa vurulmuştu kasım,
Dudaklarımız susuz,
İçten içe yanıyordu.

Her yer üşüyordu,
Kışa yenilmişti şehir,
Yazık buz tutmuştu
Üzerinde,
Aşk şarkılarımızı söylediğimiz nehir,

Şimdi yine sarsam belini diyorum,
Seyrederken mehtabın yalnızlığını,
Göğsümde depremler büyütüyorum.
Bir anlatabilsem şu gönlümün arsızlığını.

Yasin PAMUK

GÖLGE

Akşam

Yine çöktü sokağımıza

Camının penceresine sarılmış perde

Sen misin, rüzgar mı anlayamadım.

Tülün arkasındaki belirsiz gölge.

Yasin PAMUK

DİBİNE KADAR YALNIZIZ

Nasıl da birden her şey sessiz sedasız bitti
Dibine kadar yalnızız be gönlüm,
Gülüş, cümbüş söylesene nereye gitti.
Boynu bükük mahzunluğunda ömrüm.


Nereden bilirdim,
Böylesine hasret gideceğimi nevruzlara
Uzanıp saçlarının  altına,
Baharı koklamak isterken doyasıya.


Yasin PAMUK

SON KEZ SEV BENİ

Bu çalan plağın sesimi, senli yıllardan,

İğnesi saplanmış kalbime, çalıyor gitsin.

Yaşam mı yakışır bana yoksa ölüm mü,

Çekinme,

Son kurşunu ruhuma sıkıver gitsin.

Seni,

Hayal etmek, Bu kadar mı masum,

Bir tek gözlerin yetiyor,

Yakıyor, Yıkıyor.

Bir bilsen,

Kısık, kısık uzaklardan nasıl bakıyor.

Gel,

Vakit geç olmadan gel,

Yeni sancılara gebe kalmasın zaman.

Bir kerede,

Boşluklar düşsün bizli uçurumlardan, 

Son kez sev beni,

Kırmadan, acıtmadan, can yakmadan...

Son kez öp,

Gözlerime böyle çaresiz bakmadan.

Yasin PAMUK

SEN GİDİNCE HİÇ BİR ŞEY DEĞİŞMİYOR

Sen gidince hiç bir şey değişmiyor aslında,
Hep kandırmaca değil mi yaşam,
Asılsız duyguların sözcüklerdeki zayıf tutunuşu,
Birkaç damla gözyaşı ardından,
O da  şanslıysan.
Anlıyorsun uğurlandığını,
Kapının önünde ters çevrilmiş bir çift ayakkabıdan.

Anla artık anla ,
Yokluk gibisin,
Yalnızlığına yolculuk ederken,
Silinip giden.
Işıklar sönüyor görmüyor musun?
Ne kaldı ki geriye,
Mahzun ömründen.


Şimdi,
Uzun uzadıya anlatmak istesem yaşantımı,
Şöyle başımı çevirip,
Doyası hayatın camından bir kez olsun bakmayışı mı.
Ama ne benim zamanım,
Nede sizin boşluğunuz var
Zahmet edip Beni dinleyecek kadar.

Vakit dar,
Göğsümde başlıyor telaşlar,
Kimse duymasa da,
Kulaklarımda çığlıklar,
Ruhumda heyulalar.

Benim olan ne varsa geride kalsın,
Kabir dar, istesen de sığdıramazsın.
Belki sohbet ederiz son akşam üstü,
Oturup şöyle yalanlara karşı,
Bozulmadan sahteliklerin masum büyüsü.
Yoksa  başladı mı çıplak yolculuk
Ne yaparsan yap bu gidişi durduramazsın.
Var mı mutluluğun ispatı yada ölçüsü?
Hissetmiyorsan ne kalbini,
Ne de kimseyi kandıramazsın.


Yasin PAMUK

YALNIZLIK GİBİ BAĞIMLILIĞIM VAR

Varsın olsun be hayat
Biz alıştığımız yollara yar olduk,
Hep bitti dedikleri anda ,
Çok şükür inadına var olduk

Yalnızlık gibi bağımlılıklarım var,
Bu yalnızlık varya.
Herkese zulüm,
Bize en kıymetli yar.
Anlamayana sürgün,
Bize en sevgili diyar
Dost dediklerin,
Sıvası dökülmüş nemli bir duvar,
Kimse umursamazda seni
İsyanlarını yalnızlığın boğar,

Uzun zaman oldu bırakalı sigarayı,
Dudaklarımın çatlaklarında,
Kir kokulu filtresini yuvarlamayalı.
Gecelere sevdalıydık ta biz,
Meğer ne uzun zaman olmuş,
Gök yüzümden yıldız kaymayalı,
Olur olmaz vakitlerde,
Heyecanla dilekler tutmayalı.

Yasin PAMUK

AŞK ESARETTİ

Aşk ile dalga geçtiği anlar,
El sallıyordu  hatıraların arasından
Evet Aşk Esaretti,
İki farklı an,
Aynı insan,
Bir o kadar zıt duygulardı yaşanan.
Asıl engelsizliklerdi, gidişlere engel olan,
Aşkı sevmeye başlamıştı,
Bir kıvılcımdı önce  çakan,
Şimdi ise Çırağ gibi yanıştı.
Silinmişti,
Zaman mekan onsuz olan tüm yaşam...
Sessizce içi ve dışı titredi.
Anlamıştı gerçek AŞK ESARET ti

Yasin PAMUK
Romanımdan alıntı.

NASILDA ÖZLEMİŞİM ÖZLENMEYİ

NASILDA ÖZLEMİŞİM ÖZLENMEYİ

Her gün sana uyanmak ne güzel,
Sana kanmayı umut etmek,
Kirpiklerimin altında,
Göz bebeklerini,
Göğüs kafesimde aşkını büyütmek.

Boş ver gerçekleri,
Boş ver beni
Böylede  razıyım.
Ben seni seveyim,
Gelmeyeceğini bilsem de,
Ölüm gibi çaresiz bekleyeyim.

Nasılda özlemişim, özlenmeyi,
Tenin kokulu satırlara düşsün isterdim aşkın,
Sonra mısra mısra okumak seni,
Parmak uçlarının sarıldığı kalemi
Biliyorum gerçek olmayacak
Ama kimsede yasaklayamaz ya hayal etmeyi.

Yasin PAMUK

SENİ SEVMEK

SENİ SEVMEK

Seni Sevmek ,
Hayatı sevmekti.
Yeniden doğmaktı her nefeste,
Adını bağırmaktı,
Olmadığını bile bile,
Ulu orta her yerde.

Seni Sevmek,
Yorgunluk sonrası içilen  bir çay demiydi,
Yada en koyusunda sevmenin,
Yeni çekilmiş kokusu burnumuzda kahveydi,
Hayal etmekti,
Zamanı bilmeden beklemekti.
Sayfalarca yazmaktı ardı,ardına,
Umutları dizmekti vagonlar gibi.

Seni Sevmek
Kendini sevmekti.
Sana ait olabilme bencilliğiydi
Başka hiç bir şeyi düşünememekti.
Bedenleri askıya alıp,
Yalnızca ruhunu giyebilmekti.

Seni Sevmek.
Bir kere varken ölüm,
Durmadan dirilmek ti.

Seni Sevmek,
Tattığım en güzel şeydi.
Çekeceğim en güzel fotoğraf,
Yazacağım en anlamlı şiirdi.
Edeceğim en kutsal dua,
Okyanusların ortasında el değmemiş tek ada.

Seni Sevmek
Aşık olmaktı yarına.
Kalbime ritm tutturmaktı senin uğruna .
Uzanmaktı kapatıp gözlerimi,
Pamuk tarlası bulutlarına.

Seni Sevmek.
Beton binalar arasında
Özgürlüktü çılgınca,
Bir kulaçtı attığım açıklara,.
Dolanmaktır  huzura ulaştıran saçlarına.
Göz bebeklerimin sığmamasıydı dünyaya.

Seni Sevmek .
Anlatamamaktı seni.
Karalasam da sayfalarca,
En çaresizin de bile yol bulmaktı çıkmazlarda.

SENİ SEVMEK...
EN DEĞERLİ VARLIKTI  HAYATIMDA

yasin pamuk

YAŞAMAK İÇİN SEVMEK

YAŞAMAK İÇİN SEVMİŞTİM

Velhasılıkelam yine düştük satırlara,

Gün hafiften kızıla vurgun,

Kelimelere akşam çöküyor. 

Birbir dönüyor adımlar kavuşmalara,

Bir sen,  birde ben alışmışız ayrılıklara,

Tel tel sızlıyor içim. 

İntihara sürüklüyor hasretin.
Oysa ben seni,
Delicesine yaşamak için sevmiştim.

Yasin PAMUK

KIRAĞI DÜŞÜYOR KİRPİKLERİME

Resim yazısı ekle

Kapılara, pencerelere mahkum olmuş gözler,
Kaç yüzyıl geçti,
Kaç zemheri yürekte.
Hala gelmedi, giderken dönerim diyenler.

Bu senede, hazan giymiş üstüne.
Tipiye çalıyor sevdam.
Kırağı düşüyor her sabah kirpiklerime.
Acı bir nefes daha ayrılıyor canımdan.

Tükenmiş, ses, nefes,
Bir akis yok hayalinden başka,
Aynaların dökülmüş sırrında.
.



Yasin PAMUK
,