SIKI BİR KİLİT VUR KAPIYA

Şöyle gelsen akşam saatinde,
Konuşmadan,
Bir yudum çayı seyretsek susarak.
Huzuru içsek şu tatsız yaşamdan,
Sessiz sedasız,
Belimiz bükük geçsek,
Kimse duymadan.

Ne kahrın kökleri uzanır dünyanın dibine,
Nede toprak bulanır bu kadar ölüme.
Huzuru, kavuşmaları ekmek varken gününe,
Neye yarar ki durmadan üzülmek dününe.

Madem toparlanma vakti,
Valize gerek yok, cekete, ayakkabıya,
Zaten sevmek için bitmiş kalbimin takati,
Sen sıkı bir kilit vur kapıya.
Gözün görmesin,
Kulağın duymasın.
Ben tutarım nefesimi,
Alıştığım nefesine vurmasın.

Bu vakitler var ya, bu vakitler.
En çok seni bu vakitlerde özlüyorum.
Buz olsam yanıyor,
Ateş olsam donuyorum.
Bir an olsun gelirsin diye hayalime.
Semah, semah dönüyorum.
Ah be BABAM senden sonra her gün,
Eskileri kabuk tutmadan,
Yeni acılarla büyüyorum.

Yasin PAMUK