YAPRAK ve TOPRAK...

Senindi ,
Eylülde yazdığımı tüm şiirlerim.
Hafif bir rüzgar esti,ilk beni buldu..
Önce sarardım senli  köküm kurudu.
Terk edip bedenimi biraz savruldum.
Ayrılış ardından umudu buldum.
Yalnızda değildim bir harman oldum.
Geçici hayaldi nasıl kavruldum.
Toz pembeydi yaşam.Pembesi gitti toza boğuldum.
Tüm düşlerin ardından gerçeği buldum.
Sarıldı bedenim toprağın oldum.
Siz görmediniz ama yeniden doğdum.

y.pamuk
Eylül 2013