Sabırsız bir aşkın kurbanıyım ben,
Son bir kaç dakikamız çekip gitmeden.
Kandır yüreğini,
Bendim de asıl terk eden.
Sağa, sola dön bedenim,
Ne olacak bu karabasanların sonu.
Savaş zamanı şimdi ,Aşamadım uykusuzluğu.
Yıldızlar sönmekte,geçen ömrümün huzursuzluğu.
Açık gözlerimde ,sabahsız gecelerin uğursuzluğu.
Batmakta yatağım,
Dışarısı ölü,yalnızlığın dahi gürültülü.
Camlarım açık,gözlerimde ütüsüz bir örtü.
Her nefes alışımda,çıldırıyor göğsümdeki böğürtü.
Acılar gecesi mi bu,
değirmen mi sensizliği bu kadar bol öğüttü.
Üç basamak, kapımın önünde,ayaklarım yalın.
Toprak parmak aralarımda,ellerimde bir tutam saçın.
Sıkışmışım gökyüzü ,yeryüzü arasında,
Dilimde tespihat misali güzel adın.
Ben kovaladım,sen kız kaçıran dın,
Şu yalan dünya da bir benim olamadın.
Seyrine daldığımız mehtaba, uzanmakta saatler.
Beyaz geceliğine sürtünürdü ,bahçedeki çiçekler.
Sensizliğimi görüp,biz sizliğe üzülmekteler.
Bensizlik önemli değil lakin, tüm anılar seni bekler.
Kader miydi bu ayrılık , yoksa senaryo muydu yazdığın,
Bir rol müydü, tüm acıları bana yakıştırdığın.
Fezanın ortasında,kara delik gibi bıraktığın.
Yıllarca bu oyunu anlamayan, aptallığım,saflığım....
Y.Pamuk
09 ağustos 2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder