Kaba saba bir adamdım,
Kendi halime bıraksan,
Bir ömür böyle yaşardım.
Bir geceydi yine,
Senin sokağında dolandığım.
Yağmur yağarken parkamın üzerine,
İçinde sırılsıklam ıslandığım.
Nasırların yuvalandığı ellerimle,
Acılardan çatlamış tenimle sabahladığım.
Sigaramın dumanında saklarken kendimi,
Hayal meyal de olsa, Karaltına hasret kaldığım.
Kendi hayallerime dalıp,
Yağmurun ve hayallerimin altında yıkandığım.
Aslında benim,
Hala Kaba Sabadır adamlığım,
Hala Kaba Sabadır adamlığım,
Bir tek senin sokağındır kurtulamadığım...
Yasin pamuk
ağustos 2013
,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder