Zaten benimde bu hayatta yoktu derdim.
Yokluğu ,doğdumdan beri bilirdim.
Mavi bidonlar vardı,
Çarşısında pazarında soğuk sular sattığım.
Susamlı simitlerimle,
Sabahlara bağırışları mı kattığım.
Boya sandığımın yanında,
Çocuksu hayallere daldığım.
Giderken arkadaşlarım eğlencelere,
Elektrik tesisatları çekip.
Geceleri yorgunluktan,
Ceset misali yattığım.
Sesimde gürdü,
Elbisesinden ,yiyeceğine tezgahlarda,
Bağıra bağıra çocukluğumu bıraktığım.
Minibüslerde muavinlik yapıp,
Hayata isyan naraları mı attığım.
Her doğan günüme,
Bıkmadan usanmadan,
yeni umutlarla baktığım.
Sevdin mi ,
Adam gibi sevmeyi,
Tek tel saçı için,
Düşünmeden ölmeyi.
Çocuk yaşta tattığım.
ve uğrunda köle olunan bu hayatta,
Rabbime şükür hiç havlu atmadım....
y.pamuk
ağustos 2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder