BİTECEK YOLCULUK

 Gün gelecek bitecek bu yolculuk.                                                                                                                        Gönlümüz de ömrümüz de                                                                                                                        Yaşanmışlıkların vebali ile,                                                                                                                                    Gölgemiz olacak ardımızda.

Kısık gözlerimizle karşıladığımız bezgin sabahların,
Yorgunluktan uyuyakaldığımız
kara gecelerin sayısı hatırlanmayacak.
Bütün kötü sözler, davranışlar malikine ait.
Guzelkikler bahar bahçe olacak,
fenalıklar anımsanmayacak.

Uzak yollardan kardeşlerin dostların tutacak elinden.
Taze baharlar, eşsiz şiirler,
Samimi sözcukler dökülecek dilinden.
Gözlerin kalbinden bakacak,
Bedenin de ki yorgunluklar su olup akacak.
Bir kıymet çemberi,
Sen bozulmadıkça kalbini saracak.
Emin ol alakasiz ne varsa uzak dur,
Esas seni onlar yoracak.

Basit bir bedenin içine saklandım ben,
Herkes gibi etten ve de kemikten.
Düşunce benim de dizim kanıyor,
Üzülünce belli etmesem de canım yanıyor.
Sevince bir dünya değil yedi alem benim oluyor.

Döne döne semahlara sarıldım,
Bir nefes ruh, biraz çamur ile karıldım.
Ten denilen cisim ile sarıldım,
Zaman herkese aynı,
Kalp kırmayın ömrun vakti doluyor.

Yasin pamuk