ÖLÜMÜNE DİNLENMEK

ÖLÜMÜNE DİNLENMEK. Bazen ölü gibi, Ölümüne dinlenmek istiyor insan, Sırtını yaslayıp toprağa kıpırdamadan. Rüzgarın müziğinden başka ses duymadan. Bir başka acıyla yuvarlanmadan. Göz kapaklarımın altında saklı bir dünya, Gerçek sandıklarımın hepsidir hülya, Bütün evren benim için dönermiş güya. Ulaşırımdemiştim de anladım rüya. Teninin dokusu ipekten kumaş, Ne ben seni yorayım nede sen uğraş, Kurunun yanında bendim yanan yaş, Koymadın omuzumda bir akıllı baş. Aşık olmak için isim yazarlar, Aşık Yasin desem güler geçerler. Sırca gönlümüzle alay ederler. Kemiksiz dil ile ferman biçerler. Yasin PAMUK