Bir sonsuzluk bağışla bana,
Saçma sapan boşluklar,
Baş döndüren sarhoşluklar
Bir sonsuzluk ki,
Ulaşılmaz olsun mutsuzluklar,
Varlığından haberdar olalı yokluğa esir oldum.
Ne yer kaldı ayaklarımın altında
Ne de gökyüzü mavi baktığımda.
Turuncu bir kan dolaşıyor her yanımda.
Vücudum sımsıkı bağlanmış damarlarımla.
Kendimizden geçmişiz,
Umarsız, duyarsız vede arsız.
ama önce sen geçmişsin benden
Bende iş olsun diye kendimden.
Kısacası anlamsızca karışmışız.
Biz olalım derken,
Birbirimizden çalmışız.
o keskin sözcüklerle,
İlk kulaklarımızdan bıçaklanmışız
Yasin PAMUK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder