AYRILIK AKŞAMI....

DÜDEN ŞELALESİ-ANTALYA-TÜRKİYE


AYRILIK AKŞAMI

HANİ BİR AKŞAM,
AYLA BİR GÖLGEN DÜŞMÜŞTÜ DENİZE.
SUSKUNDUK,YORGUNDUK VE YOLCULUĞA HAZIRLANIYORDUK.

TEL TEL SAÇLARIN CAN ÇEKİŞİYORDU RÜZGARDA,
GELGİTLER SALDIRIYORDU,HIRÇIN GÖĞÜSLERİNDE.
YIRTARCASINA BİR HIÇKIRIK GELİP,
DÜĞÜMLENMİŞTİ BOĞAZIMIZA.

SON DAKİKALARDI.
TUZ BASIP YARALARA ,GURURA  ESİR OLMUŞTUK,
BİR KELİME DÖKÜLMEDEN DUDAKLARIMIZDAN AYRILACAKTIK.
BELKİDE AYRILIRKEN AĞLAMADIĞIMIZA,
DOYASIYA OLSUN SON KEZ SARILMADIĞIMIZA,
PİŞMAN OLACAKTIK.

ANSIZIN YILDIZLAR DÜŞMÜŞTÜ SAÇLARIMIZA,
NİHAYET SAAT GELMİŞ
KEŞKELER ATEŞ OLUP SARMAYA BAŞLAMIŞTI YAVAŞÇA.
İKİ İNSANIN ARDINDAN,
İKİ HAYALDİ  KALAN.
GÖZÜ ARKADA YAVAŞÇA UZAKLAŞAN.

AY BULUTLARA GÖMÜLMÜŞ,
YÜZ GÜLÜŞE KÜSMÜŞTÜ.

ASLINDA NELER NELER BIRAKMIŞTIK BİRBİRİMİZE,
SEVMELERLE YÜKLÜ ANILARIN,
İSYAN DALGASI GİBİ AYYUKA ÇIKAN DUYGULARIN.
VE
UTANARAK SOKULDUĞUMUZ İLK AKŞAMLARIN
ESİNTİLERİNİ İŞLEMİŞTİK YÜREĞİMİZE

ŞİMDİ AYNI ONURLA,
DÖNÜP SIRTIMIZI ,
GİTMEK DÜŞERDİ BİZE.

YASİN PAMUK
23/09/1996