UNUT, UNUT, UNUT.

Güneş usulca uzaklaşıyor gözlerimden, Kuşlar sessizce gökyüzünü terkediyor, Aklım da dönüşün son kez o köşeden, Yokluğun bilsen içimi nasıl kemiriyor. Sevmeyi unutmak istiyorum, özlemeyi Seni böyle deli divane beklemeyi. Unutmak istiyorum sana ait herşeyi, Unutmak benliğimi, ruhumu, kendimi. Çaresizlikten nasıl da çatlıyor şakaklarım. Yorgunluktan kapanıyor göz kapaklarım, Bütün kavuşmaları ölmüş tüm sokakların, Cançekişiyor durmadan kalan yarım. Kes denilince kesilmiyor bu umut, Sağanaklara gebe kara bir bulut, Kolaysa gel yalanlara şu canı avut, Tesbihat gibi dilimde unut, unut, unut... yasin pamuk