Başını yastığa her koyuşunda,
Kimsesizliğinle geçeceksin kendinden,
Gözlerin usulca kapandığında
İnce bir sızı can bulacak derinden.
Ne kadar yaşanmışlıklar olursa olsun,
Durduramayacaksın kayıp gidecek ellerinden
Kimse bilmeyecek seni nasıl yazdığımı kalbime.
Kazıya kazıya çıkartacaksın kendini benliğimden
Sokak çocukları gibi sahipsiz duygularım,
Tükenecekler bir kez olsun şefkat görmeden.
Beklesen ne fayda gariban gönül,
Sevilen kıymet görmezmiş henüz ölmeden.
Yetim kalmış yıllar bekliyor kapıda,
Uzaklaşıyor şehrimden hayal meyal gölgen.
Ağlasam gözlerime ihanet,
Bütün yollar çıkmaz nafile ne gelir elden.
Yokluğun koleksiyonu yapıldı şu naçiz ruhumda,
Vakit tükenecek bir kere içten sevilmeden.
Aynalar sensiz, duvarlar renksiz gelecek bizsiz.
Bu beden toprağa kavuşacak bir kez gülmeden.
Yasin PAMUK
Kocaeli
Muy hermosas palabras. Gran fotografía
YanıtlaSilmuchas gracias
YanıtlaSil