BU ŞEHİR....

BU ŞEHİR...

Bu şehir,

Seni bana veren

SEVİNDİREN

Sonra alıp

SÜRÜNDÜREN.

Bu şehir kadar eskiyiz.

Bu şehir var olduğundan beri

Acı içinde bekleyişteyiz.

Bizi bilen tüm sevgililerde

Ayrılık akşamı dillerinde
hüzzam bir besteyiz.

Bir sen vardın

Senden sebepti çalışmam

Senden sebepti

Bu şehre katlanmam

Sabah akşam 

Bu fabrikaya köle olmam.

Aynı mahallenin Aynı durağında,

Aynı servisin Aynı koltuğunda

Geri kalan boş ,geri kalan yalan,

Senin saçlarında ,senin gözlerinde

bir ben vardım yok olan.

Az yalvarmadım,

Aynı vardiya ya yazsınlar.

Aynı tükenmişliğin ardından,

Kendinden geçmiş,göz kapaklarımızla.

Gözlerimiz birbirinde rüyalara dalsınlar.

Çok sevdim seni inan

Çok sevdim.

Değil bu şehir

Bu dünya olsa.

sen olmadıktan sonra

Bir kibrit çakıp

Çekip  gider bakmazdım arkama.

Ya sen 

Nasıl aldın ?seni benden.

Nasıl aldın

Ben bile hissetmeden.

Bir kibritte beni

Ne için?

Bu kadar ucuza sattın.

Sana 

O kadar çok şey söylemek isterdim ki.

Hepsi anlamsız artık.

Bir tek yanışım var bu hayatta.

Şimdi sahibim her şeye,

Ama

Senden sonra

Sevemedim bir daha

BU ŞEHİR

BANA SENİ VERİRKEN.

ANLAYAMADAN

KALBİMİ SÖKÜP ALMIŞ 

BENDEN

Yasin PAMUK

Mayıs 2013